Hechting, verbinden en begeleiding

Hechting, Verbinden en Begeleiden
In deze blog schrijf ik mijn persoonlijke reflectie op deze 5-daagse nascholing van hechting, verbinden en begeleiden. Het was een bijzondere ervaring, die mijn visie als massagetherapeut en als mens heeft verdiept.

Het lichaam beluisteren
De eerste dag was een ontdekkingsreis in het belang van het lichaam. We leerden hoe je via verschillende werkvormen, zoals psycho-educatie, massagetherapie en lichaamsgerichte oefeningen, het lichaam kunt beluisteren. De nadruk lag niet op presteren, maar op voelen en ervaren.

Deze dag liet me inzien hoe krachtig aanraking en lichaamsbewustzijn kunnen zijn. Het benadrukte het belang van goed voor jezelf zorgen als therapeut. De oefeningen gaven me tools om niet alleen met mijn cliënten te werken, maar ook om te reflecteren op mijn eigen lichaam en ervaring.

Hechting en verbinding
Tijdens de tweede en derde dag gingen we dieper in op het concept van hechting. We onderzochten de manieren waarop mensen gehecht raken en hoe dit zich vertaalt in ons dagelijkse leven. Een van de meest confronterende, maar tegelijkertijd waardevolle vragen die opkwam was: “Hoe begeleid jij mensen via aanraking, jouw manier van hechten?”

Het besef dat mijn eigen hechtingsstijl van invloed is op hoe ik anderen begeleid, was een belangrijk inzicht. Hoe blijf je nabij en steunend voor iemand die het moeilijk heeft, terwijl je tegelijkertijd je eigen grenzen respecteert? Hier mocht ik heel bewust naar kijken. Mijn neiging om dingen zelf te doen en geen hulp te vragen, was iets wat bij mij werd geraakt. Dit werd ook zichtbaar toen mijn lichaam moeilijk ontspande tijdens een massagesessie. Mijn benen wilden bewegen, ik had moeite om me volledig over te geven aan de handen van de masseur. Dit was een teken van mijn eigen hechtingsbeweging, die me eraan herinnerde hoe lastig het soms is om steun te ontvangen.

Dragen of gedragen worden?
Op de vierde dag stond het thema “dragen of je gedragen voelen” centraal. We onderzochten wat het betekent om zorg te ontvangen en toe te laten. Dit stuk confronteerde me met mijn eigen overtuigingen over onafhankelijkheid en kwetsbaarheid. Ik realiseerde me hoe moeilijk het voor mij is om anderen te belasten met mijn ‘’problemen’’. Ik had de neiging om alles zelf te dragen, met het idee dat als ik het zelf doe, het wel goed komt.

Ook heb ik een genogram gemaakt. Dit gaf een hele mooie inkijk op de familielijnen. Ik heb destijds de nascholing familiebanden en systemisch werk gedaan maar door het maken van de genogram bracht dit nog meer verdieping en mooie gesprekken met mijn beide oma’s. Het maakte weer ontzettend veel los wat weer zorgde voor berusting en verdieping. Ik kreeg inzicht in verhalen die zijn weggestopt, familietrauma’s die doorsijpelen, andere gezins dynamieken etc. Wat heel waardevol is is dat ik weer heb mogen inzien waar patronen vandaan komen en hoe dat invloed op mij heeft gehad, in mijn werk, bij vriendinnen en relaties.

Polyvagaaltheorie: Het zenuwstelsel en hechting
De nascholing bevatte ook een kleine greep uit de polyvagaaltheorie. Hierin werd uitgelegd hoe het zenuwstelsel van invloed is op onze emoties en reacties. Het autonome zenuwstelsel, met zijn twee systemen (sympathisch en parasympathisch), speelt een cruciale rol in hoe we reageren op stress en verbinding maken met anderen.

Persoonlijke groei en professionele verdieping
De nascholing was voor mij een belangrijke stap in zowel mijn persoonlijke als professionele ontwikkeling. De inzichten die ik heb opgedaan over hechting, verbinden en begeleiding, hebben mijn werk als massagetherapeut verrijkt. De tools die ik heb geleerd, pas ik nu dagelijks toe in mijn praktijk, en ze hebben me geholpen om niet alleen mijn cliënten beter te begeleiden, maar ook om mezelf beter te begrijpen.

Een goede investering in mijzelf
Het heeft me geholpen om naar mezelf te kijken, mijn eigen valkuilen te erkennen en mijn kracht te vinden in de manier waarop ik anderen begeleid.

Tip Literatuurlijst

• Professioneel begeleiden bij Verlies – J. van Wielink
• Rouwen met Compassie  syllabus– Corinne de Graaf
• De Fontein – E. Steijn
• Moederhonger – K. McDaniel
• Het Veld van Aandacht systemisch werken via het lichaam – 2016 ;
• Connie van der Arend
• Sterker worden waar het pijn doet voel- en doeboek over Trauma– 2022
• Ybe Casteleyn, Jill Marchant, Lara Schmelzeisen
• Laat je kind niet los -2024
• Gordon Neufeld en Gabor Mate
• Herbergen van Verlies – R. Fidderlaers-Jaspers en S. Noten
• De nervus vagus als bron van herstel – Stanley Rosenberg

Deze nascholing heb ik gevolgd bij Innerflow olv Miriam Veldhuis.
“Elke stap voorwaarts, begint bij de basis achter je” en hoe  “welkom” was jij bij je ouders?
Hoe is het om zorg te ontvangen? Toe te laten? Of is de neiging om veel, zo niet alles alleen te doen? Of de “sores” van de ander erbij te nemen.

Telkens naar het lichaam luisteren. Dit kun jij ervaren met massagetherapie, aanraking en lichaamsgerichte oefeningen. Ben je benieuwd?